Puszcza Borecka. Obnażamy niską jakość systemu FSC. Certyfikacja FSC to pomijanie niewygodnych faktów, tuszowanie, wspieranie leśników [12.06.2019]

6 lat ago

[12.06.2019]

Puszcza Borecka. Obnażamy jakość systemu FSC. Certyfikacja FSC to pomijanie niewygodnych faktów, tuszowanie, wspieranie leśników niszczących stanowiska gatunków chronionych

W latach 2017- 2019 wszczęliśmy procedury skargowe, wobec jakości zarządzania obszarem Puszczy Boreckiej w oparciu o system certyfikacji FSC.

Skargi dotyczyły:

  • Nadleśnictwa Borki;
  • Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Białymstoku;
  • Jednostki certyfikującej SGS Polska;
  • Jednostki SGS Qualifor z siedzibą w RPA;
  • przedstawiciela SGS Qualifor;
  • Assurance Services International w siedzibą w Bonn;
  • przedstawiciela ASI;
  • organizacji Forest Stewardship Council.

Podjęte działania:

  • analiza dokumentów, raportów, sposobu rozpatrzenia skarg przez podmioty objęte monitoringiem;
  • poszukiwanie rozbieżności faktów i dowodów;
  • zostały przeprowadzone rozmowy online z SGS Qualifor i ASI;
  • wizje terenowe w Puszczy z udziałem asesorów ASI;
  • spotkania z asesorami ASI w pomieszczeniach;
  • spotkanie za zamkniętymi drzwiami w siedzibie RDLP w Białymstoku, gdzie przedstawiliśmy dla pana Gerrita Marais z SGS Qualifor konkretne zarzuty wobec Nadleśnictwa Borki, RDLP w Białymstoku i SGS Polska, świadczące o tym, że polscy audytorzy ignorują łamanie zasad Standardu FSC przez leśników.

Wytworzone dokumenty:

  • 1 raport (58 stron, 52 załączniki) wysłany do Forest Stewardship Council International Center;
  • 1 skarga (21 stron, 30 załączników); 1 pakiet uwag do audytu (32 uwagi, 31 załączników) wysłane do Accreditation Services International;
  • 1 skarga (21 stron, 30 załączników) wysłana do SGS SA do Jednostki certyfikującej SGS SA;
  • pisma przewodnie, korespondencja mailowa

Wykryliśmy wadliwość mechanizmów certyfikacji FSC w Polsce, które pozwalają tuszować niewygodne fakty, pomijać argumenty stron trzecich, przedstawiać rzeczywistość w sposób, który nie spowoduje nadszarpnięcia wizerunku Lasów Państwowych i samych „niezależnych i bezstronnych” audytorów. Raporty i skargi zostały odrzucone przez adresatów.

 

Artykuł: https://next.gazeta.pl/next/7,172392,28093817,tak-nas-odzieraja-z-najcenniejszych-drzew-mocne-oskarzenia.html

 

STRESZCZENIE POSTAWIONYCH ZARZUTÓW WOBEC SGS Polska, SGS QUALIFOR i ASI w Raporcie nr 1 i 2:

Słownik:

FMU- Forest Menagement Unit – Nadleśnictwo Borki;

CH- Certificate Holder – RDLP w Białymstoku, posiadacz certyfikatu FSC;

CAB – Conformity Assessment Body – Jednostka certyfikująca SGS Polska, prowadząca audyty oceniające zgodność pracy leśników z Standardem FSC;

ASI – Assurance Services International – Jednostka udzielająca akredytacji dla CAB do prowadzenia audytów. ASI może przeprowadzić audyt oceniający działalność CAB;

FSC – Forest Stewardship Council – twórca i koordynator systemu FSC na świecie, organizacja wydająca Standardy FSC, jednostka nadrzędna wobec ASI, CAB i CH.

 

  1. Niektóre uwagi stron trzecich, mające znaczenie dla utrzymania akredytacji przez CAB, który jest oceniany przez ASI, zostają wyłączone z procesu certyfikacyjnego  i oceny ASI a następnie po zakończeniu audytu i opublikowaniu oceny CAB, zamieszczone w odpowiedziach pana Gerrita Marais na uwagi stron zaangażowanych. Odpowiedzi zostają opatrzone klauzulą o niepodejmowaniu odpowiedzialności przez spółkę SGS SA za ich treść.
  2. Nie wiadomo dlaczego asesor prosi stronę zaangażowaną o 5 najważniejszych uwag ze zgłoszonych 29 uwag do audytu tłumacząc, że są mu potrzebne do wykonania oceny CAB, jeśli później okazuje się, że te 5 uwag jest wyłączonych z oceny CAB. Taki sposób rozpatrywania uwag złożonych przez stronę zaangażowaną do audytu wskazuje, iż audytorzy SGS Polska nie musieli się nimi zajmować, na co też wskazuje metoda próbkowania jaką wykonali audytorzy (pominięcie kluczowych 5 uwag strony zaangażowanej) oraz ogólnie pozytywna ocena CAB dotycząca zespołu audytowego. Audyt odbył się z pominięciem najistotniejszych uwag strony zaangażowanej a ocena CAB dotycząca pracy zespołu audytowego została wydana jako pozytywna, pomimo że SGS SA nie zdążyła jeszcze odnieść się w publicznym raporcie z audytu do najważniejszych problemów zgłaszanych przez strony trzecie. Odpowiedzi na nie SGS SA zamieściła dopiero w raporcie z audytu, który opublikowano już po ocenie CAB wykonanej przez ASI.
  3. W raporcie z oceny CAB, pomijane są kluczowe zasady FSC, do których odnoszą się uwagi stron trzecich, a które są później zamieszczane w raporcie końcowym z audytu. ASI nie widzi tego problemu
  4. CAB nie widzi potrzeby zajmowania się uwagą strony trzeciej, dotyczącą niezgodności z kryterium 1.1 standardu FSC, jaką zaobserwowano w 28 nadleśnictwach  (FMU) podległych RDLP w Białymstoku. Istnieją Best Available Information na to, że ta niezgodność w niektórych nadleśnictwach (FMU) trwała nawet 2 lata. SGS SA w swoim próbkowaniu nigdy nie stwierdziła tej niezgodności. ASI nie widzi problemu w tym, że CAB całkowicie pomija uwagę strony trzeciej, która odnosi się do niezgodności ze standardem FSC jaka istnieje w 28 nadleśnictwach (FMU) podległych RDLP w Białymstoku.
  5. ASI publikuje raport z oceny CAB przed zapoznaniem się z raportem z audytu oraz przed odpowiedziami pana Marais na uwagi strony zaangażowanej. Następnie pan Marais posługuje się raportem z oceny ASI jako argumentem w odpowiedzi na uwagi strony zaangażowanej oraz skargę procedowaną dotychczas od 11 miesięcy, podważając zasadność tych uwag i skargi. Wydaje się że CAB czekał 11 miesięcy na ocenę ASI żeby posłużyć się nią do podważenia skargi strony zaangażowanej.
  6. SGS SA zamawia stronniczych ekspertów technicznych, których opinie tuszują łamanie przez CH prawa. Eksperci techniczni podważają sens polskiego prawa dotyczącego ochrony gatunkowej gatunków kluczowych  (focal species) lub odgrywają rolę specjalisty nie mając dorobku naukowego w tym danym temacie. Pan Marais w odpowiedziach udzielonych stronie zaangażowanej podaje stanowisko poparte opiniami powyższych ekspertów technicznych. W skutek tego, CH dalej może niszczyć stanowiska osobników gatunków chronionych dobrze znając ich lokalizację i nie są wobec CH podjęte konsekwencje za significant damage to the environment jakich dokonał i wciąż dokonuje na zarządzanym obszarze. CH i SGS SA w 2018 r. nie zatrudnia ponownie eksperta technicznego powołanego w 2015 r., ponieważ wie że jego opinia została skrytykowana przez rządowy organ doradczy w Polsce- Państwową Radę Ochrony Przyrody11.
  7. SGS SA otrzymuje od ASI narzędzia do uznania skargi strony trzeciej jako bezpodstawnej. System ocen CAB jest wykorzystywany przez CAB na swoją korzyść w procedurze rozpatrywania skarg stron trzecich. ASI nie dostrzega nic niepokojącego we wcześniejszych raportach z audytu SGS SA dając przyzwolenie na dalsze łamanie Statutory law Or statute law przez CH oraz tolerując zniszczenia w środowisku jakich dokonuje CH.
  8. CAB fałszuje audyty i pomija niewygodne dla CH dowody na łamanie zasad FSC. ASI nie widzi tego problemu. SGS SA po otrzymaniu Best Available Information od strony trzeciej, pomija niewygodne dla CH fakty dotyczące bezpośredniego zagrożenia dla focal species i ich siedlisk oraz interwencji Polskiego Towarzystwa Botanicznego7. Audyt terenowy zostaje przeprowadzony tuż obok. Asesor ASI uczestnicząc w tym audycie nie dostrzega tego problemu i pomija go w swojej ocenie CAB, pomimo że zapoznał się z uwagą strony trzeciej dotyczącą interwencji Polskiego Towarzystwa Botanicznego7.
  9. SGS SA odnawia certyfikat dla CH, pomijając Best Available Information, które mogłyby zagrozić certyfikatowi posiadanemu przez CH. Audytorzy SGS SA nie posiadają merytorycznej wiedzy potrzebnej do rozpatrzenia pomijanych dowodów, niespełniają wymogów normy ISO 19011.
  10. CH w trakcie realizacji Menagement Plan, który powoduje negative effects of the project niszczy bardzo dużą ilość stanowisk focal species, rare species, threatened species lecz SGS SA i ASI nie widzą tego problemu, pomimo dostarczenia Best Available Information przez stronę trzecią.
  11. SGS SA w swoich audytach prowadzonych od 2010 r., pomija niewygodne dla CH dokumenty EIA, których ujawnienie może stanowić poważny problem dla utrzymania certyfikatu przez CH. CH realizując od 8 lat Menagement Plan dopuszcza się significant damage to the environment. CAB przez 8 lat dobiera takie metody próbkowania, żeby nie ujawnić dokumentów EIA, bardzo niekorzystnych dla CH. ASI nie widzi tego problemu.
  12. SGS SA działa niezgodnie z normą ISO 19011 i przez 8 lat wykonuje próbkowanie z Lokalnej listy sprawdzającej SGS Qualifor dla Polski w taki sposób, żeby pominąć niewygodne dla CH opinie rządowego organu ochrony przyrody będące częścią environmental impact assessment co skutkuje tym, że CH dopuszcza się significant damage to the environmental
  13. CAB kształtuje sposób postępowania z uszkodzonymi i zniszczonymi przez CH, stanowiskami populacji Lobaria pulmonaria oraz zniszczonymi stanowiskami pozostałych gatunków, przejmując bezprawnie kompetencje rządowych  organów ochrony przyrody w Polsce oraz rządowych organów doradczych działających przy Ministerstwie Środowiska w Polsce, podważając jednocześnie opinie tych organów doradczych, posługując się w tym celu opiniami zamówionych stronniczych ekspertów. CH niszczy stanowiska focal species oraz rare species i threatened species oraz ich siedliska a CAB chroni CH tuszując dowody na zniszczenia oraz wprowadzając pozorny monitoring, który ma wykazać czy significant damage to the environment mają znaczenie dla stanowisk gatunku kluczowego.
  14. ASI dokonując oceny CAB poprzez weryfikację poprzednich raportów z audytów nie widzi problemu w tym, że CAB od 8 lat pomija w trakcie audytów niewygodne dla CH documented environmental statement or  assessment. Ocena CAB wykonana przez ASI jest stronnicza i wspiera wygodne stanowisko CAB i CH w sprawie Menagement Plan1 nadleśnictwa Borki (FMU).
  15. Raport z oceny CAB zawiera nieprawdę:-W przypadku hotelu Folwark Łękuk była próba fałszowania wyników audytu przez SGS SA, poprzez podawanie nieprawdy o rzekomym przeprowadzeniu wywiadu.-W przypadku RDOŚ w Olsztynie:  SGS SA fałszuje audyt podając stwierdzenie że RDOŚ w Olsztynie nie wnosi zastrzeżeń w zakresie działań gospodarczych nadleśnictwa Borki (FMU), kiedy prawda jest taka, że RDOŚ w Olsztynie stwierdził że nie mają zastrzeżeń co do współpracy z nadleśnictwem (FMU) a w kwestii gospodarki leśnej nadleśnictwa Borki (FMU), RDOŚ w Olsztynie stwierdza że to SGS SA jest od tego, żeby to stwierdzić a nie RDOŚ.-SGS SA spycha odpowiedzialność za łamanie przez CH prawa międzynarodowego i Statutory law Or statute law na podmioty nie podlegające certyfikacji, tak żeby chronić swojego klienta przed wniesieniem zasadniczego PDK lub odebraniem akredytacji.-Asesor wystawiając swoją ocenę przed pojawieniem się raportu z audytu oraz odpowiedzi Pana Marais nie może odnieść się do tych problemów. SGS SA fałszuje audyt, podając inną treść i sens wypowiedzi osób rozpytywanych przez audytorów, niż treść wypowiedzi, która została faktycznie przez te osoby sformułowana. Ponieważ problem dotyczy wskaźnika 1.1, łamania przez CH od 8 lat prawa międzynarodowego i Statutory law Or statute law, co skutkowało i wciąż skutkuje   significant damage to the environmental, fałszowanie wyników audytu w tym momencie skutkuje  niesłusznym przedłużeniem certyfikatu dla CH.
  16. Raport z oceny CAB, odpowiedzi pana Marais oraz raport SGS SA z audytu zawiera nieprawdę. Audytorzy w czasie wizyt terenowych nie wykazują się rzetelnością w sprawdzeniu uwag stron trzecich. SGS SA popełnia błędy w podawaniu nieprawdy co jeszcze bardziej podważa wiarygodność oceny CH i oceny CAB wykonanej przez ASI.
  17. Od 2010 r. do 2018 r. jest niezgodność ze standardem FSC w RDLP w Białymstoku  w wielu nadleśnictwach (FMU), pomimo że problem jest znany SGS SA, przynajmniej od 2016r. i są podejmowane pozorowane próby jego rozwiązania przez SGS SA. SGS SA otwiera i zamyka niezgodności drugorzędne za każdym razem odnotowując nieprawidłowość tylko w pojedynczych nadleśnictwach (FMU), pomimo że problem dotyczy wielu nadleśnictw (FMU). Dyrektor RDLP w Białymstoku w wyniku wniesienia drugorzędnej nieprawidłowości (Minor CAR) wydaje w 2016 r. polecenie działań naprawczych dla wszystkich 28 nadleśnictw (FMU), w 2017 r. SGS SA zamyka tą niezgodność pomimo że 28 nadleśnictw (FMU1) nie zrealizowało tych działań naprawczych. W 2018 r. w odpowiedzi na uwagę strony zaangażowanej, że problem wciąż nie został rozwiązany, SGS SA ponownie wprowadza drugorzędną niezgodność. CH poprzez niezgodne ze standardem FSC przekwalifikowanie siedlisk do innej kategorii HCVF (3.2; 4.1), może wykonywać typowe prace hodowlane w siedliskach, które powinny mieć wyższy rygor ochronnych związany z wymaganiami kategorii HCVF 3.1 na co wskazują Best Available Information – opinia zatrudnionego przez NFF eksperta dotycząca cięć w 91D0).
  18. SGS SA od 8 lat zezwala dla RDLP w Białymstoku na ingerencję w siedliska 91D0-5, gdzie leśnicy pozyskują drewno w siedliskach które są w wysokim stanie zachowania i nie mają przypisanych działań ochronnych (conservation tasks) w związku z Planem Zadań Ochronnych (Conservation Management Plan for Natura 2000 site) sieci Natura 2000. Jest to sprzeczne z wymaganiami standardu FSC. Siedliska są bowiem od 8 lat błędnie zakwalifikowane do nieodpowiedniej kategorii HCVF 3.2 lub tylko HCVF 4.1 lecz nie do kategorii o większym rygorze ochronnym HCVF 3.1, tak jak wymaga tego standard. Best Available Information świadczą że leśnicy pozyskują drewno w siedlisku 91D0-5 z pominięciem wymogów  ochronnych kategorii HCVF 3.1.

Posiadamy ogromną dokumentację, raporty, skargi, odpowiedzi, procedury. Część z tych informacji jest objęta klauzulą poufności. Pomimo to, nie pozwolimy, żeby ta sprawa została zapomniana.

 

Projekt pn. „Monitoring gospodarki leśnej”, finansowany z funduszy Fundacji imienia Stefana Batorego w ramach programu Demokracja w działaniu.

 

 

Adrian Grzegorz

See author's posts