Żyzna buczyna niżowa – Stowarzyszenie Duchy Lasu [23 lutego 2021]

Żyzna buczyna niżowa

Dynamika roślinności: Spontaniczna

W warunkach przyrodniczych Europy Środkowej żyzne buczyny są trwałym typem ekosystemu leśnego. Trwałości tej dowodzą długoterminowe badania ekologiczne prowadzone w miejscach, gdzie żyzne buczyny są konsekwentnie i przez dłuższy czas wyłączone spod presji gospodarki.

O trwałości ekosystemu leśnego mimo ograniczeń długości życia stanowiących o jego strukturze drzew decydują procesy wymiany pokoleń w populacjach drzew. Podobnie jak w przypadku kwaśnych buczyn, ich naturalna dynamika napędzana jest najczęściej przez procesy śmierci pojedynczych drzew, powstawanie luk w drzewostanie i rozwój odnowienia bukowego wypełniającego luki.

Zalecane metody ochrony

W warunkach braku ingerencji ludzkiej buczyny są prawdopodobnie trwałe, mimo że przejawy spontanicznego odnawiania się buka nie zawsze są natychmiastowe, a odnowienia nie są równomierne przestrzennie i mogą nie wydawać się zadowalające według kryteriów hodowli lasu. Naturalna skala czasowa życia buka kilkakrotnie przekracza jednak wiek, jaki drzewa i drzewostany osiągają zwykle w lasach gospodarczych.

W warunkach braku ingerencji zachodzi zwykle szybkie unaturalnianie się struktury buczyn, w tym spontaniczne różnicowanie się ich struktury przestrzennej, a także odtwarzanie zasobów rozkładającego się drewna i drzew martwych oraz zamierających.

W konsekwencji różnorodność biologiczna związana z nieużytkowanymi i niepielęgnowanymi płatami starych buczyn kilkakrotnie przekracza różnorodność notowaną w lasach gospodarczych.

Kwaśna buczyna niżowa

W warunkach przyrodniczych Europy Środkowej kwaśne buczyny są trwałym typem ekosystemu leśnego. Ich naturalna dynamika związana jest najczęściej z obumieraniem pojedynczych drzew, powstawaniem luk w drzewostanie i rozwojem odnowienia bukowego wypełniającego luki.

Stany uprzywilejowane

Za uprzywilejowany, z punktu widzenia ochrony przyrody, stan ekosystemu przyjąć trzeba stare drzewostany wyłączone spod wpływu gospodarki leśnej. Takie płaty charakteryzują się największą różnorodnością biologiczną i stanowią dogodny biotop dla najcenniejszych spośród występujących w kwaśnych buczynach gatunków. Dochodzą też w nich do głosu spontaniczne procesy ekologiczne, ujawniające i tworzące pełnię zróżnicowania siedliskowego i dynamicznego ekosystemu.

Ochrona

Przypomnienie o wrażliwych cechach

Kwaśne buczyny są naturalnym typem ekosystemu leśnego, który w niezakłóconych warunkach siedliskowych może funkcjonować bez pomocy człowieka. Maksymalna różnorodność biologiczna jest związana ze starymi, zbliżonymi do naturalnych drzewostanami.